Jornal Evolução Notícias de Santa Catarina
Facebook Jornal Evolução       (47) 99660-9995       Whatsapp Jornal Evolução (47) 99660-9995       E-mail

Cléverson Israel Minikovsky

cleversonminikovskyyahoo.com.br

Cléverson Israel Minikovsky (Pensando e Repensado)

Advogado

Filósofo

Jornalista (DRT 3792/SC)


Veja mais colunas de Cléverson Israel Minikovsky

Os nomes bíblicos

Terça, 20 de agosto de 2013


Na Bíblia os nomes têm um significado. “Esaú”, por exemplo, seria “peludo” porque, segundo consta, teria já nascido com esta característica. “Judá” significa “desta vez louvarei ao Senhor” porque foi uma dádiva a uma mãe que outrora passara um momento de infertilidade. “Icabode” foi o nome dado a um menino num momento em que Israel passava por angústia militar. Mas como justificar, por exemplo, “Salomão”, que significa “sábio” se não há profecia sinalizando que ele seria um homem de conhecimento e discernimento? O mesmo ocorre com “Jacó”, que significa “enganador” e “Davi”, que significa “ungido”. Exatamente: o redator do texto bíblico não emprega o nome de nascimento para designar as pessoas. Os personagens são nominados nas Sagradas Escrituras de acordo com o papel que eles desempenham ao longo da narrativa. Isto significa que assim como as parábolas de Jesus no Novo Testamento, no Antigo Testamento a mensagem sobrepuja a fidelidade que supostamente deveria haver em relação aos fatos tais quais se sucederam. De antemão a interpretação é anteposta à narração. O texto é construído de trás para frente. Isto de um lado relativiza o lado científico da Palavra de Deus e desafia ainda mais nossa fé. A ponto de personagens bíblicos como Jó poderem ser tidos como inexistentes, devendo ser reduzido a uma categoria ou figura de linguagem, remanescendo a mensagem pura. Porque o significado, para a Bíblia, é infinitamente mais importante do que o significante. Uma leitura mais profunda da Bíblia nos leva a esta considerações, exigindo mais de nossa fé. Talvez, uma das preocupações dos autores sagrados foi preservar a pessoa dissociando a conduta do agente, dando-lhe novo nome. É preciso considerar ainda que boa parte dos textos sagrados foi compilação e reordenação de textos anteriores, o que supõe uma remodelagem profunda em que o ponto de mira é sempre a mensagem. O fato puramente histórico é mantido apenas quando ele, por si só, já traz um conteúdo espiritual.

 

Os nomes bíblicos

Na Biblia que os nomes teñen un significado. "Esaú", por exemplo sería "peludo" porque, segundo consta, habería xa nacido con esta característica. "Xudá" significa "esta vez louvarei ao Señor" porque foi un agasallo a unha nai que outrora pasara un momento de infertilidade. "Icabode" foi o nome dado a un neno nun momento en que Israel pasaba por angustia militar. Pero como xustificar, por exemplo, "Salomón", que significa "sabio" se non hai profecía sinalizando que sería un home coñecemento e discernimento? O mesmo ocorre con "Jacob", que significa "erro" e "David", que significa "unxido". Exactamente: o redactor do texto bíblico non emprega o nome de nacemento para designar as persoas. Os personaxes son nomeados nas Sagradas Escrituras segundo o papel que desempeñan ao longo da narrativa. É dicir, que así como as parábolas de Xesús no Novo Testamento, no Antigo Testamento a mensaxe sobrepuja a fidelidade que supostamente debería haber en relación aos feitos tales cales se sucederon. De antemán a interpretación é anteposta á narración. O texto está construído de atrás para adiante. Isto por unha banda relativiza o lado científico da Palabra de Deus e desafía aínda máis a nosa fe. A punto de personaxes bíblicos como Jó poderen ser tidos como inexistentes, debendo ser reducido a unha categoría ou figura linguaxe, remanescendo a mensaxe pura. Xa que o significado, a Biblia, é infinitamente máis importante que o significante. Unha lectura máis profunda da Biblia nos leva a esta consideracións, esixe máis de nosa fe. Quizais, unha das preocupacións dos autores sagrados foi preservar a persoa disociando a conduta do axente, dándolle nome. Hai que considerar aínda que boa parte dos textos sagrados foi compilación e reordenación de textos anteriores, o que supón unha remodelación profunda en que o punto de mira sempre a mensaxe. O feito puramente histórico é mantido só cando, por si só, xa trae un contido espiritual.

Nombres bíblicos

En los nombres de la Biblia tienen un significado. "Esaú", por ejemplo, sería "peludo", ya que al parecer habría nacido con este rasgo. "Judá" significa "esta vez voy a alabar al Señor", porque era un regalo para una madre que una vez pasó un momento de la infertilidad. "Ichabod" era el nombre dado a un niño en un momento en que Israel pasó por militares angustia. Pero, ¿cómo justificar, por ejemplo, "Salomón", que significa "sabio" si no hay una profecía que indica que él sería un hombre de conocimiento y perspicacia? Lo mismo ocurre con "Jacob", que significa "engañador" y "David", que significa "ungido". Exacto: el escritor del texto bíblico no utiliza el nombre de nacimiento para designar a las personas. Los personajes son nombrados en las Escrituras de acuerdo con el papel que desempeñan en toda la narración. Esto significa que a medida que las parábolas de Jesús en el Nuevo Testamento, el Antiguo Testamento, el mensaje invalida la lealtad que se supone que es en relación a este tipo de eventos que siguieron. De antemano interpretación se antepone a la narración. El texto se construye hacia atrás. Se lado relativiza el lado científico de la Palabra de Dios y desafiar nuestra fe aún más. El punto de personajes bíblicos como Job puede considerarse inexistente, y se debe reducir a una categoría o forma de hablar, permaneciendo un mensaje puro. Debido a que el significado de la Biblia es infinitamente más importante que significativo. Una lectura más profunda de la Biblia nos lleva a estas consideraciones, exigiendo más de nuestra fe. Tal vez, una de las preocupaciones de los autores era preservar la conducta sagrada persona del agente de disociación, dándole un nuevo nombre. Es necesario tener en cuenta que gran parte de los textos sagrados estaba compilando y reordenación de los textos anteriores, lo que supone una remodelación profunda en el punto de mira es siempre el mensaje. El hecho puramente histórico sólo cuando se mantiene solo, ya aporta un contenido espiritual.

 

Biblical names

In the Bible names have a meaning. "Esau," for example, would be "hairy" because it reportedly would have been born with this trait. "Judah" means "this time I will praise the Lord" because it was a gift to a mother who once spent a moment of infertility. "Ichabod" was the name given to a boy at a time when Israel went through anguish military. But how to justify, for example, "Solomon", meaning "wise" if there is no prophecy signaling that he would be a man of knowledge and insight? The same happens with "Jacob", which means "deceiver" and "David," which means "anointed". Exactly: the writer of the biblical text does not use the birth name to designate people. The characters are named in Scripture according to the role they play throughout the narrative. This means that as the parables of Jesus in the New Testament, the Old Testament the message overrides the loyalty that was supposed to be in relation to such events which ensued. Beforehand interpretation is prefixed to the narration. The text is built backwards. It aside relativizes the scientific side of God's Word and challenge our faith even more. The point of biblical characters like Job can be considered nonexistent, and should be reduced to a category or figure of speech, remaining a pure message. Because the meaning, for the Bible is infinitely more important than significant. A deeper reading of the Bible leads us to this considerations, demanding more of our faith. Perhaps, one of the concerns of the authors was to preserve the sacred person dissociating agent's conduct, giving it a new name. It is necessary to consider that much of the sacred texts was compiling and reordering of earlier texts, which supposes a profound remodeling where the aiming point is always the message. The purely historical fact only when it is kept alone, already brings a spiritual content.



Comente





Mariano Soltys


ESSE TEXTO SEU FOI BEM DO MEU ESTILO. SEMPRE QUANDO COMENTO OS PERSONAGENS E PESSOAS VEJO O SIGNIFICADO DO NOME, E VEJO QUE SEMPRE HÁ UM GRANDE SÍMBOLO POR TRAZ DE CADA UM. A FUNÇÃO QUE CADA UM DESEMPENHA, E MESMO SEU ASPECTO CÓSMICO TEM MUITA IMPORTÂNCIA. GRANDE PARTE DOS NOMES SE REFEREM AO SENHOR DEUS, E ASSIM MOSTRAM QUE TUDO ESTÁ EM FUNÇÃO DELE. MESMO CRISTO TERIA ALTERADO NOME DE APÓSTOLOS E ASSIM VEMOS QUE ESSE NOME CARREGA UMA FUNÇÃO ESPECIAL. ABRAÇO AMIGO.DO AUTOR DE BÍBLIA E MISTÉRIOS

Responder      03/09/2013

Conteúdo relacionado



Publicidade


Inicial  |  Parceiros  |  Notícias  |  Colunistas  |  Sobre nós  |  Contato  | 

Contato
Fone: (47) 99660-9995
Celular / Whatsapp: (47) 99660-9995
E-mail: paskibagmail.com



© Copyright 2024 - Jornal Evolução Notícias de Santa Catarina
by SAMUCA